Birisi Rus seçmenlerin oylarının yüzde 87'sini alarak beşinci dönem başkan seçilen Çar'a kanla damgalanmış bir mektup mu gönderdi?

Durum böyle görünüyor ve bundan daha açık olan, Rusya'nın seçilmiş başkanının çok kutuplu bir dünya düzeni fikrini destekleyeceğinin varsayılmasıdır.

Bilhassa Çin ile ilerleyen ittifak ve "BRICS" ardından "BRICS+" ekseninin kristalleşmesi ışığında, Amerika Birleşik Devletleri liderliğinde yeni bir dünya düzeni fikrini emekliye ayıracağının sanılmasıdır.

En azından "Ukrayna'daki askeri operasyon" aşamasını sonlandırarak "savaş durumuna" doğru ilerleyen Rusya Federasyonu için elbette Crocus City Hall olayı sonrası dünya öncesindeki gibi olmayacak.

Çar, sivillere karşı işlenen suçun iğrençliği karşısında şoke oldu, ancak eski bir KGB üyesi olarak algısı ateşin, acının ve yıkımın sınırlarının ötesine geçerek kendisine yönelik şu açık mesajı okuyor:

Senin yönetiminde Rusya bir daha mutlu olmayacak. Engebelerin etrafından dolaşmanın zamanı geldi. Doğrudan savaş yerine terör ile dikkati dağıtmak ve meşgul etmek mümkün.

Rusya'nın başı gerçekten dertte mi?

Eğer öyleyse, o zaman ne gibi bir kaçış şansı var?

Rusya'yı dış politikasını ve gidişatını değiştirmeye zorlama çabası kapsamında, Rusların bir tür terör ve hibrit savaş ile karşı karşıya oldukları kesin. Rusya "zorlu zamanların" kapıda olduğunun farkında.

Kremlin Başkanı'nın neşesini kaçıran Crocus olayında Rusya'da herkesin anladığı bir nokta var; o da panik ve korku uyandırmak, Rusların Çeçenistan ile savaşı sırasında gece gündüz hissettikleri büyük dehşet dönemine geri dönmek.

Putin açıklamasında yalnızca iyi bilenlerin anlayabileceği şu sözleri söyledi:

Hiç kimse ve hiçbir şey, halkımızın arasına ayrılık tohumları ekemez.

Kelimelerin çağrışımları vardır ve Putin, 20'nci yüzyılın ikinci yarısında işlenen en büyük "ölümcül günahın", dünyanın 30 yıl önce tanık olduğu, trajik bir şekilde Rusya'nın parçalanması ve mayınlarla döşenmesi olduğunu düşünmeye devam ediyor.

Rusya Rönesans'ının sahibi, küllerinden anka kuşu gibi yeniden dirilen Rusya Federasyonu'na karşı aynı senaryoyu tekrarlamak isteyenlerin olduğundan kesinlikle emin.

Son terör olayının tüm ayrıntılarını ve arkasında kimin olduğunu bilmek için daha fazla zaman gerekiyor, ancak saldırının arkasında olanlar çok önemli bir şeyi gözden kaçırdılar.

O da yangınların duvarlarda değil de Stalingrad'daki Nazizmin özelliklerini, anıtlarını ve Führer'in generallerinin işledikleri zulmü hatırlayan Slav halkının kalplerinde alev aldığıdır.

Bu nedenle seçkiler ve sıradan insanlar, yetkililer ve popülistler olsun Rusların çoğunluğunun, Ulusal Güvenlik Konseyi Başkan Yardımcısı Dmitri Medvedev'in ortaya attığı "Ölüme karşılık ölüm" sloganını onaylaması çok doğal hale geldi.

Bugün Moskova'da sahneyi yöneten denklem bu, ancak şu soru hâlâ cevapsız: Nasıl? Ne şekilde?

Bu kalpleri acıtabilecek ama intikam ve öç için geniş yol açan bir savaş, bu da deyim yerindeyse Rus askeri "ana sahnesi"nin, yakında, ister geleneksel ister bunların ötesinde yöntemlerle yazılabileceği anlamına geliyor.

Rusya'nın son günlerde maruz kaldıkları çok ilginç, çünkü konser salonundaki yangının ardından bilhassa "Storm Shadow" tipi gelişmiş Ukrayna füzeleri, Moskovalıların başına yağdı.

Buna ek olarak, Kırım Yarımadası'ndaki bazı askeri bölgeler acıtıcı saldırılara maruz kaldılar.

İç terör ve dış bombardımanlar arasında Rus halkının moralinin zayıflayabileceği, bu durumun da seçimleri oy çokluğu ile kazanan Putin'i imrenilmez bir duruma soktuğu ve gerçekle yüzleşmekten başka seçenek bırakmadığı artık bir sır değil.

Bir sonraki Putin dönemi, Putin'in en sevdiği filozof Aleksandr Dugin tarafından mı şekillendiriliyor?

Crocus City Hall saldırısının ardından Dugin, şu tweeti attı:

Gerçekle yüzleşmeliyiz. Dünyanın sonuna yaklaştık. Belki de en kötüsü hâlâ önlenebilir ama en kötüsü artık gerçekten yakın.

Dugin'in temsil ettiği Rus seçkinleri, Rusya'yı askeri olarak işgal girişiminde bulunma noktasına ulaşan bir Batı ihanetini hissetmeye başladılar.

Ukrayna sınırındaki -Ceberti'nin dediği gibi- Francis'in askerleri ya da Kırım Köprüsü'nü vuran "Taurus" füzeleri bunun en iyi kanıtı.

Dugin ki, Çar eğer onu dikkatle dinlerse dünyanın vay haline, Harkov ve Odessa'nın, Mikolayiv ve Kiev'in, Zaporijya ve Herson'un, Dnepropetrovsk'un, Çernigiv'in ve Sumi'nin eğer kaçınılabilinirse nükleer silahlara başvurmadan veya büyük ölçekli bir dünya savaşını tetiklemeden kurtarılmasını talep ediyor.

Peki, ya bu mümkün değilse?
 

Putin'in etrafındaki Siloviki grubunun genel seferberlik fikrini desteklemeye başladığını söyleyenler var.

Bu yarım milyon veya bir milyon ek asker, Ukrayna ve arkasında duranların hikâyesinin son satırlarını yazmak için Rusya'nın ekonomik, politik, endüstriyel ve bilimsel, kültürel ve eğitimsel olarak tüm potansiyelini harekete geçirmek, yani devletin ve toplumun tamamen militarizasyonu anlamına geliyor.

NATO da şüphesiz Rusya'nın kesin zaferini kabul etmeyecek. Bu da konvansiyonel sonrası bir çatışmaya yol açacak iradeler mücadelesi demek.

Putin, bu ayın başlarında ülkesinin nükleer cephaneliğine övgüde bulunmuş ve Rusya'nın egemenliğinin tehdit edilmesi durumunda bunları konuşlandırma olasılığından bahsetmişti.

Washington'da ise Putin'in taktiksel nükleer caydırıcı silah kullanma ihtimaline karşı 2022'nin sonunda gerçekten hazırlıkların yapıldığı konuşuluyor!

DEFCON* ilan etmenin ve küresel nükleer çatışmayı başlatmanın zamanı geldi mi?

 

 

^{*DEFCON; Savunmaya hazırlık durumu (İngilizce: Defence readiness condition, DEFCON); Amerika Birleşik Devletleri Silahlı Kuvvetleri tarafından kullanılan bir uyarı durumudur.}

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir. 

Şarku'l Avsat