Ferisiler statükoya bir muhalefet biçimi olsalar da sessiz ve felsefi bir şeydi; grup olarak radikal değillerdi.
Muhtemelen sıradan Yahudilerin görüşlerini temsil eden nüfusun büyük bir kısmıydılar ve tapınağın yıkılmasından sonra hahamlar Yahudiliğinin temelini oluşturacaklardı.
Bu iki grubu çatışmaya sokan felsefi tartışmaların en azından bazılarını biliyoruz.
Örneğin, Sadukiler ölümden sonraki hayata inanmadılar fakat Ferisiler inandı.
Erken Yahudi kutsal yazılarında öbür dünyadan çok az bahsediliyordu, ancak nispeten yeni Daniel Kitabı gibi yeni metinlerde bahsediliyor ve sıradan Yahudiler arasında popüler bir fikir haline geliyordu.
İsa aslında, birinci yüzyıl Yahudiye'sinde yoğun bir tartışma konusu gibi görünen bu konu hakkında Sadukilerle tartışırken tasvir edilir.
Bazı İncil tarihçileri, İsa'nın bir Ferisi olduğunu iddia eder, ancak İsa'nın İncil'de de Ferisileri defalarca eleştirdiği gösterilir.
Eğer bir Ferisiyse de kendi kardeşleri arasında popüler değildi.
Yoksulluk içinde yaşayan, hayır işlerine inanan ve çoğunlukla bekar olan Ferisiler; biraz gizemli ama yine de son derece ilginç bir gruptu.
Essenes birçok açıdan radikaldi. Çöl çevresindeki komünlerde yaşadılar ve mülklerini ortak tuttular.
Tapınakla, Yahudi tarihinin geri kalanından büyük bir sapma olan bir ibadet yeri olarak hiç ilgilenmediler.
Josephus onları, bir grup münzevi mistik olan Greko-Romen dünyasındaki Pisagor'un takipçileriyle karşılaştırır.
Ayrıca İncil kutsal yazılarını dikkatli bir şekilde incelediklerini de biliyoruz.
Essenes, Ölü Deniz'in etrafında yaşıyordu ve büyük olasılıkla bir zamanlar Ölü Deniz Parşömenlerini harmanlayan insanlardı.
Bazı Essenliler, Roma yönetimine karşı daha sonraki isyana yoğun bir şekilde dahil oldular ve Kumran'daki toplulukları, MS 66-73 Yahudi isyanı sırasındaki çatışmalarla kuşatılacaktı.
İsa'nın yaşamının Essene alışkanlıklarıyla pek çok paralelliği var gibi görünüyor, ancak İsa Mesih bir Essene topluluğunun parçası değildi.
Bununla birlikte, radikal yaşam tarzları ve öğretileri, İsa'nın birincil etkisi olan Vaftizci Yahya'yı etkilemiş olabilir.
Vaftizci Yahya
Birçok Yahudi, bir gün dünyanın dünyevi krallıklarının kökünden söküleceğine ve yerine bir cennet krallığı geleceğine inanıyordu.
Eski Ahit'ten Daniel Kitabı, bir dizi yozlaşmış imparatorluğun ardından Kral Davut'un soyundan gelen bir Mesih’in görkemli bir restorasyonunu kehanet etti.
Yahudi dünyasındaki siyasi gerilimler, kendilerini dünyevi düzenin yakın bir şekilde sona ermesi hakkında vaaz veren, kendine özgü peygamberler biçiminde tezahür etme eğilimindeydi.
İsa Mesih'in zamanında bu vaizlerin en ünlüsü, Yeni Ahit'in önemli bir figürü olan Vaftizci Yahya idi.
Bu tür bir vaaz, zamanın siyasetinden ayrılamaz çünkü esasen yozlaşmış bir kuruluşun doğaüstü yollarla devrilmesi talebiydi.
Yahudi halkı için Tanrı'nın tarihlerine müdahalesi, kimliklerinin önemli bir parçasıydı ve bu dönemde birçoğu bir kez daha ilahi müdahale bekliyordu.
Yuhanna'nın vaaz etmesi, merkezi otoriteye ciddi bir meydan okuma sundu ve Yeni Ahit'te hem Sadukilerin hem de Ferisilerin ana akım Yahudiliğine saldırdı.
Yahya sonunda Celile hükümdarı Hirodes Antipas tarafından tutuklanacak ve idam edilecekti.
Laik kaynağımız Josephus'a göre, Yuhanna'nın tutuklanması öncelikle politikti; Hirodes, Yuhanna'nın bir isyan çıkarabileceğinden endişeliydi. İncil'e göre, Hirodes'i şahsen de eleştirdi.
Yeni Ahit, İsa'nın Perea'da vaaz verirken, Hirodes Antipas'ın da onu öldürmeyi düşündüğü söylendiğini iddia ediyor.
Yuhanna İsa'yı vaftiz ettiği ve bakanlığını etkilemiş göründüğü için bu şaşırtıcı değildir.
İsa'nın Yuhanna ile ilişkisi, onun kıyamet radikalizmine güçlü bir yakınlık olduğunu öne sürüyor.
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe'nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
© The Independentturkish
