The Independent
Suriye'nin kuzeyindeki ovaların içinden geçen uzun tozlu bir yolun sonunda, izole edilmiş Jinwar köyünün girişinde, omzunda tüfek bulunan genç bir kadın nöbet tutuyor.
Mor ve mavilerle süslenmiş tuğladan yapılmış 30 ev, köyün giriş kapısının ardında sıralanıyor. Evler, sebze bahçelerinin bulunduğu geniş bir tarım arazisini çevreliyor.
Belki bir savaş bölgesi feminist bir ütopya için müsait bir ortam değildir. Fakat devam eden çatışma nedeniyle harap olmuş ülkenin uzak bir köşesinde bulunan bu köyde, bir grup kadın içinde bulundukları karmaşadan kaçmayı başardı. Geçtiğimiz iki yıl süresince inşa edilen bu küçük köyü, kadınlar yönetiyor, erkekler kalamıyor. Her şeyiyle kendi kendine yeten bu köy, kırsal bölgede huzurlu bir yer.
Köy sakini 28 yaşındaki Zainab Gavary “Burada erkeklere ihtiyaç yok, hayatımız iyi durumda. Burası sadece kendi ayakları üstünde durmak isteyen kadınlar için” diyor.
Jinwar, Suriye'nin kuzeydoğusundaki Kürt bölgesinde bulunan Kamışlı şehrinden yalnızca birkaç mil uzaklıkta. Yerel kadın grupları ve uluslararası gönüllüler tarafından “ataerkillik ve kapitalizm gibi baskıcı güç odaklarının baskılarından arınmış” bir alanda kadınların yaşamalarını sağlamak için kuruldu.
Buradaki evler, hali hazırda içinde yaşayan kadınlar tarafından inşa edildi. Köyün ortasındaki bahçenin etrafına kadınların yaptığı duvar resimleri ve heykelleri dizilmiş. Bu manzara civardaki diğer köylerle karşılaştırıldığında bir tezat oluşturuyor.
Köyün Suriye'nin kuzeyinde inşa edilmiş olması tesadüf değil. Sadece birkaç yıl önce, tüm bölge DEAŞ hilafetinin gölgesinde yaşıyordu. Terörist grup, Kürt bölgesinin güneyine, doğusuna ve Irak sınırına doğru ilerleyerek geniş toprak parçalarını ele geçirdi.
DEAŞ’ın kalesi konumundaki Rakka, köye araba ile sadece birkaç saat uzaklıkta ve örgütün en kötü vahşetlerinden birini gerçekleştirdiği Sincar kasabası ise köyün yüz mil doğusunda bulunuyor. Burada binlerce Yezidi katledildi ve binlerce kadın terör örgütü tarafından seks kölesi olarak kullanılmak üzere kaçırıldı.
Bu vahşet dalgasına cevaben, birçok Kürt kadını DEAŞ’a karşı savaşmak için silahlandı. Kendilerini köleleştirmeyi amaçlayan katil bir örgütle karşı karşıya gelen bu kadınlar, dünyanın dikkatini çekti.
Jinwar'in kurucuları, bu köy projesini, ailelerini terk ederek savaşa giden “kadın devriminin” bir devamı olarak görüyor. Fakat dünya, Kürtleri cephede savaşan kadın görüntüleri ile tanırken, Kürt toplumu hala çok muhafazakâr. Jinwar, kadınların ataerkil toplumun uygun gördüğü aile odaklı rollerden kaçabileceği bir yer olarak inşa edildi. Gavary onlardan biri. Genç yaşta evlendi ama kocası kısa bir süre sonra öldü.
Gavary “Annem gitmemem için bana yalvardı, ama ben yine de geldim. Oğlumu 10 yıl boyunca yalnız büyüttüm, çok acı çektim.” diyor.
Jinwar’ın duvarında yazılı olan “Kadınlar yoksa özgürlük yoktur” sözünü tekrarlayan Gavary, “Kadınlar kendilerini eğitene ve güçlendirene kadar, burada özgürlük olmayacak” ifadesini kullanıyor.
Bu sözdeki mesaj çok politik. Kadınların toplumda daha büyük bir rol üstlenmesinin yanı sıra, Jinwar ekolojik ve toplumsal yaşamı modern hayata bir alternatif olarak teşvik ediyor.
Daha önemlisi ise Jinwar, desteğe ihtiyacı olan kadınlar için bir sığınak -özellikle de savaşta yakınlarını kaybedenler için.
33 yaşındaki Amira Muhammed, Jinwar'da yaşayan birkaç duldan biri. Kocası, bir yıl önce DEAŞ’e karşı savaşırken öldürülmüş. Ailesine geri dönmeye zorlanan Amira, tamamen onlara bağımlı hale gelmiş.
Amira Muhammed “Buraya geldim çünkü beş çocuğum var ve yaşayacak bir evim ya da bir gelirim bulunmuyor. Burada çocuklar için eğitim, geçim masrafları gibi birçok imkan sağlanıyor. Güzel bir köy, en önemlisi çocuklarım burayı seviyor. Kendi tarımımızı yapıyoruz, ağaç dikiyoruz. Her kadın çocukları için kendi arazisini ekiyor. Hasat ettiğimiz ürünleri satıyoruz ve buradan elde ettiğimiz geliri giderlerimizi desteklemek için kullanıyoruz” diyor.
Jinwar’ın sakinleri, sürdürülebilir bir yaşam için gereken işlerle uğraşıyor. Köy halkı nöbetleşe yemek pişiriyor ve tüm yemeklerini ortak kullanılan büyük bir mutfakta hep birlikte yiyor. Köyde çocuklar için bir okul ve bakmak için hayvanlar var. Köy sakinleri projenin arka planında bulunan fikri öğrenmeye gelen yerel bölge ziyaretçilerini düzenli olarak misafir ediyor.
Köyde dulların yanı sıra, boşananlar da var ve bir de erkeklerden uzak bir yaşam sürdürmeyi seçenler bulunuyor. Kız kardeşi ile köye gelen 17 yaşındaki Nisreen Qadir, izole bir yaşam sürdürmenin olumsuz yönleri olduğunu söylüyor: “Hayatımız bazen sıkıcı. Ama bu özgüvenli olanların yaşamı, bu özgür kadınların yaşamı.”
*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.
https://www.independent.co.uk/news/world/middle-east
Independent Türkçe için çeviren: Büşra Kırkpınar
© The Independent
