Lübnan ya da Arapların sevdiği tabirle "Doğu'nun İsviçre'si", birçok bölgesel ve iç savaşa sahne oldu.
Dahası, eski Suriye Devlet Başkanı Hafız Esad döneminde doğrudan ve oğlu Beşşar Esad döneminde ise dolaylı olarak gerçekleşen "Suriye işgali" yüzünden de uzun yıllardır sıkıntı çekmeye devam ediyor.
Ülkenin süregelen istikrarsızlığına sebep olan mezhep temelli sorunlar da hala varlığını sürdürüyor.
Lübnan siyasetinde Şam ve Tahran başta olmak üzere dış odakların kararına bağımlılık sergileyen isimler olduğu gibi, Lübnan Güçleri Partisi'nin ünlü siyasi lideri Samir Caca, nam-ı diğer "el-Hakim" (Bilge) gibi, Lübnan'ın Suriye rejimine, İran'a veya bir başkasına bağımlı olmasına karşı çıkan başka liderler ve isimler de mücadele ediyor.
Lübnan dış müdahaleye maruz kaldığında ya da siyasi suikastlar işlendiğinde "Lübnanlı Bilge"nin önüne Fransa'ya, Avrupa'ya ya da başka bir ülkeye gidip Lübnan'ın sıkıntılarından uzak yaşamak için birçok göç fırsatı çıktı.
Ama o, kalmayı tercih ederek, başta İran destekli Lübnan Hizbullah'ı ve Suriye rejimi olmak üzere, Lübnan'daki "tahripkârlara" karşı direnmeyi seçti.
Bilge Samir Caca'nın bazı görüşlerine vâkıf olmak için onun Lübnan'ın başkenti Beyrut'taki ofisinde uzun bir görüşmeyapmamız gerekiyordu.
Bir fincan Türk kahvesiyle başlayan ve yaklaşık bir saat süren görüşmede Sayın Samir Caca ile Lübnan'daki vaziyet ve bölgesel ve uluslararası gelişmeler hakkında sohbet ettik.
"Bizi uzlaşmaktan alıkoyan ortada duran 20 milletvekili"
"Lübnanlı Bilge"nin en başta Lübnan hakkındaki değerlendirmeleri şöyle:
Lübnan'ın durumu şu an iyi değil. Yedi yıldan beri devam eden kriz koşullarında büyük bir mali ve ekonomik karışıklık ve kargaşa yaşanıyor. Cumhurbaşkanlığı için seçim yapamıyoruz. Sebebi basit: 'muhalefet ekibinin' seçim oturumlarını boşa çıkarması.
Temsilciler Meclisi Başkanı Berri, oturum çağrısı yaptığında oturum folklorik oluyor, zira Lübnan'da bir adayın ilk turda oyların üçte ikisini alması imkânsız. Halihazırda bu konuda yaklaşık 12 oturum tamamlanmış durumda ve neyazık ki hepsi başarısız. Cumhurbaşkanlığı seçimleri bile yapılamıyor.
Halbuki Lübnan'da vaziyet kötü. Tüm bunlara 'muhalefet ekseninin' yolu tıkaması sebep oluyor. Çünkü bu eksen, muhalif adayını iktidara getirmek istiyor. Gerek kendi muhalif adayının cumhurbaşkanı olması gerekse seçim oturumlarını iptal etmesi, hiçbir şekilde tavır demokratik değil.
"Lübnanlı Bilge" Samir Caca, açıklamalarını şu ifadelerle sürdürdü:
Muhalefet ekseni, seçimlerden eskisinden daha zayıf çıktı. Ancak bizi engelleyen şey şu ki Temsilciler Meclisi'nde, saf dışı olduklarını söyleyerekbizimle çatışmaya girmeyi reddeden yaklaşık 20 milletvekili var. Hem de bariz bir ulusal çatışmanın olduğu bir zamanda…
Dolayısıyla yaklaşık bir yıldır muhalefetin kararlı duruş sergilemesine ve cumhurbaşkanlığı mücadelesine en iyi şekilde girmesine rağmen bizi etkin sonuçlara ulaşmaktan alıkoyanetken, ortada duran o 20 milletvekili.
Bu milletvekillerinin hakikatin safında olmaları gerekir. Muhalefet ve Lübnan Güçleri olarak biz, uzun ve güçlü çatışmayı sonuna kadar sürdüreceğiz. Çünkü iktidarı tutan eli değiştirmek şart.
Hizbullah'a bir mesaj gönderip gönderemeyeceği sorulduğunda Sayın Samir Caca'nın cevabı şu oldu:
Hizbullah'a seslenmeyeceğim. Çünkü o, dinî bir boyutu olan ideolojik bir parti. Onda işler tam, kapsamlı ve nihai bir şekilde belirlenmiş.Herhangi bir şeyi değiştirmesi de makul değil, zira ezelden ebede çizilmiş bir çizgisi var.
Ama ortada duran 20 milletvekiline diyeceğim odur ki bu çatışma, durumlarını iyileştiresiniz diye sizi seçenler adına sizin çatışmanız. Çatışmadan uzak duramazsınız.
Nitekim tarih buna dayalıdır. Durumu kurtarmak için yapılabilecek bir şey var da biz yapmadıysak onu bize önerin. Tek umut bu. Bugün tercih ya Hizbullah ve müttefikleri ya da muhalefetin projesidir.
"Liman patlamasının maliyeti 70 milyar dolar"
Bilge Samir Caca, 4 Ağustos 2020'de meydana gelen Beyrut limanı patlamasının, Lübnan'ın son on yılda sahne olduğu birçok felaketten biri olduğunu düşünüyor.
Patlamanın mağdurları için adaletin tecelli etmesinin şu an mevcut durum itibarıyla zor olduğuna işaret eden Caca ,"Unutmayalım ki patlama bir yana, Lübnan devletinin yurtdışında artık bir imajı yok, ulusal para birimimiz çöktü ve tüm bunlar, her bir eve giren trajediler" ifadelerini dile getirdi.
Bahsi geçen liman patlaması, yaklaşık 220 Lübnan vatandaşının ölümüne sebep olmakla birlikte yüzlerce kişinin yaralanmasına ve onlarca binanın da yıkılmasına yol açtı.
"Lübnanlı Bilge"ye göre mağdurlar, hayatını kaybeden 220 kişiden ibaret değil. Nitekim, aynı zamanda 4 milyon Lübnanlı şehit ve kamu paralarından, mevduat sahiplerinin varlıklarından, Merkez Bankası ile tüm bankaların kasalarından kaybolan 70 milyar dolar da var; liste böyle uzayıp gider.
Samir Caca, Lübnan'daki iktidarın, üçyıl önce Lübnan'ı ve dünyayı sarsan patlama konusunda bağımsız bir soruşturma yürütebileceğini düşünmüyor.
Soruşturma başlatıldığı ilan edilse de halen elle tutulur bir sonuç olmadığını söyleyen Sayın Samir Caca, konuya ilişkin yorumunu şu sözlerle ifade etti:
İlk andan itibaren ve 5 günlük bir soruşturmadan bahsedildikten sonra hemen uluslararası bir soruşturma komitesine başvurduk. Çünkü ne iktidara güvenimiz vardı ne de kendimize ve ülkemize.
Maalesef ki yargı, iktidar yandaşlarıyla dolu. Hâkim Tarık el-Bitar'la anlaşıldığı gibi, iyi hâkimler halen var, biliyoruz. Ama genel olarak bu yargı, iktidarın elinin altında.
Dolayısıyla soruşturma ne zaman ciddi bir şekilde ilerlerse iktidarın müdahil olup durduracağının farkındaydık. Bu yüzden uluslararası bir soruşturma komitesi talep ettik.
İlk anda Washington'daki ofisimiz, ABD yönetimiyle iletişim kurdu. New York'taki ofisimiz de Güvenlik Konseyi'ndeki 5 üye ülkeyle temasa geçti. Lübnan'daki Dış İlişkiler Birimi ise Güvenlik Konseyi'ne üye 5 ülkenin büyükelçiliklerine birçok ve periyodik ziyaretlerde bulundu.
Amacımız, BM Genel Sekreteri'nden uluslararası bir soruşturma komitesi onayı alabilmekti. Zira o, bu komiteyi oluşturabilir.Ama bunun için iki üç büyük ülkenin yardımına ihtiyacı var.
"Lübnanlı Bilge", Beyrut patlaması meselesinde adaletin gerçekleşmesi için ideal yolu ve çözümü ise şöyle tarif etti:
Ortada bir devlet olması lazım ki biz de esasında bunun için çalışıyoruz. Hizbullah'a, onun müttefiklerine ve mevcut iktidarın bir parçası olmakla birlikte liman patlaması soruşturmasında öne çıkan Özgür Yurtsever Hareket'e dayanan mevcut iktidardaki cuntanın değişmesini istiyoruz.
Çünkü bu iktidar kaldığı sürece hiçbir şeyde adalet yok. Ben 4 Ağustos 2020'de cumhurbaşkanlığı koltuğunda olsaydım o patlama gerçekleşmezdi. Zira devlette işler, olması gerektiği gibi yürürdü.
Suriye rejimi Captagon ve uyuşturucu madde ticaretini devam ettiriyor
Ortadoğu bölgesinin son zamanlarda tanık olduğu bölgesel uzlaşmaların ve özellikle de Suudi Arabistan-İran anlaşmasının olumlu sonuçlar vereceği konusunda pek iyimser görünmeyen "Lübnanlı Bilge"nin bu konuya ilişkin değerlendirmesi şu şekilde:
Genel çerçevenin aksine ben, somut bölgesel uzlaşmaların olduğunu düşünmüyorum. Son altı ayda yaşanan her şey, bilhassa Suudi Arabistan ile İran arasında bir nevi havayı soğutma çabası.
Yemen'deki gelişmeler bile görece bir ateşkesten ibaret; orada iki taraf arasında kapsamlı bir anlaşma olduğunu sanmıyorum. Lübnan'da İran, Hizbullah'ı finanse etmeye ve silahlandırmaya devam ediyor ve Lübnan'a ilişkin projesini sürdürüyor.
Doğrusu, Suudi Arabistan, Lübnan'a karşı bakışını değiştirmedi; cumhurbaşkanı adayının Hizbullah grubundan olmasına halen karşı çıkıyor ve bunun yerine Lübnan devletini inşa etmeye adanmış bir cumhurbaşkanı arzuluyor.
Suriye Rejimi Başkanı'nın Cidde'deki Arap Zirvesi'ne katılımından sonra da hiçbir şey değişmedi; halen siyasi yalnızlık halinde ve örneğin Captagon ve uyuşturucu madde ticaretini devam ettiriyor. Özetle ben, Lübnan'a olumlu yansıyan gerçek bir bölgesel uzlaşma olduğu kanaatinde değilim.
"Hariri'nin liderliği Lübnan'dan bile büyüktü"
Samir Caca, Lübnan konusunda şu ifadeleri de kullandı:
Şu an Lübnan'da genel siyasi tablo, iki taraf arasındaki siyasi bir çekişmeden ibaret. İlk hizip, 'muhalefet ekseni', ikinci hizip ise çoğunluğu temsil eden tüm diğer taraflar.
Bununla birlikte genel olarak Lübnan'da durum, son 30-40 yıldır istikrardan yoksun. Dolayısıyla otorite ile devleti birleştirme yönteminingözden geçirilmesi gerekiyor.
Söz konusu taraflardan hiçbiri, tek başına bir proje yürütemez, çünkü bu mesele tüm Lübnanlıları ilgilendiriyor.
"Lübnanlı Bilge", Lübnan'daki Sünni bileşen hakkında da şu ifadeleri dile getirdi:
Sünni ortak, birkaç parti ve isim aracılığıyla Lübnan'da iktidar paylaşımında bulunuyor. Sünnilerin liderliği, merhum Başbakan Refik Hariri'deydi. Ki onun liderliği, Lübnan'dan bile büyüktü.
Bununla birlikte Sünni ortak, güçlü bir varlık sahibi ve temel bir ulusal ortaktır; atlatılamaz ve yok sayılamaz. Lübnan'daki Sünni ağırlık inkâr edilemez.
"Suriye'nin kararları Rusya ve İran'dan çıkıyor"
Lübnan'dan Suriye'ye geçecek olursak… Bilge Caca, Suriye meselesinde farklı bir bakış açısına sahip.
Ona göre; "Suriye devletinin bağımsız bir kararı yok. Suriye'ye ilişkin bir karar ya Rusya'dan ya da İran'dan çıkıyor."
"Lübnanlı Bilge", Suriye-Türkiye ilişkilerine dair de şu yorumu yapıyor:
Şam ve Ankara arasındaki ilişkilerde bir gelişme olduğunu düşünmüyorum. 2011 yılında başlayan ve bugüne dek çözümsüz bir şekilde devam eden bir Suriye meselesinin varlığını inkâr etmemiz mümkün değil.
Tek çözüm, BM'nin 2245 sayılı kararını uygulamak. Ben, Suriye rejiminin gerçekten Arap Ligi'ne döndüğünü de düşünmüyorum. Tüm olan bitenler, somut bir karşılığı olmayan bir dizi dağınık adımdan ibaret.
Bunun delili de şu ki pek çok Arap ülkesinin Şam ile ilişkileri birkaç senedir aktif ama halen ortada bir şey yok. Aksine Suriye'deki ekonomik durum, günden güne kötüleşiyor. BeşşarEsad ile ilişkilerin başlatılması hiçbir şeyi değiştirmedi.
Ben sanmıyorum ki Suriye rejimi ile normalleşme, Arapların İsrail'le normalleşmesinin yolunu açsın. Bence İsrail ile ilişki kurmak isteyen Arap ülkeleri, bunu zaten yaptı.
İsrail'le normalleşen ülkeler de bence bugün İsrail'in sebep olduğu sıkıntılar ve kışkırtmalardan, özellikle de son zamanlarda Batı Şeria'da yaşananlardan ötürü hesaplarını gözden geçirmeye çalışıyorlar.
Bölgesel olaraksa, Şam'daki stratejik karar, Moskova ve Tahran'dan ve Bağdat'taki stratejik karar da İran'dan çıkıyor.
"İsrail'le kara ve deniz sınırları çizmemiz farklı"
Lübnan'da İsrail'le deniz ve kara sınırlarının çizilmesi konusunda da görüş bildiren "Lübnanlı Bilge", deniz ve kara sınırları çizimi arasında ayrım yapıyor.
Deniz sınırları çizilme sebebinin kara sınırları çizilme sebebinden farklı olduğunu da şu sözlerle vurguluyor:
İsrail-Lübnan deniz sınırları, doğrudan mali ve ekonomik sebeplerden dolayı çizildi. Kara sınırlarında da ilginç bir şey yok.
Bugün Lübnan'ın güneyinde yaşananların, Lübnan'dakinden daha büyük olabilecek askerî olayların başlangıcı olduğunu düşünüyorum. Nitekim deniz sınırlarının çizilmesi bir şey, kara sınırlarının çizilmesi bambaşka bir şey.
Lübnan'da son dört yıldır kaydedilen kötü ekonomik durum, Hizbullah'a olumsuz yansıdı. Bazı beklentilerin aksine ekonomik krizin Hizbullah çevresine yönelik etkisi, diğer Lübnanlı çevreler üzerindeki etkisinden daha büyük oldu.
Hal böyle olunca Hizbullah, çıkışı deniz sınırları çizmekte buldu veUluslararası Para Fonu (IMF) veya uluslararası kurumlarla uğraşmak yerine 9. ve 2. bloklarda mevcut petrolden maddi olarak yararlanmak istedi. Bu bölgelerden petrol çıkarmak için de İsrail'le deniz sınırları çizilmesi gerekiyordu.
Bu, Hizbullah üzerindeki maddi baskıyı hafifletebilir. Kara sınırlarında olup bitenlere gelince; ben bunların İsrail ile İran arasında bir tür gerilim tırmanışı olduğunu düşünüyorum. Sanki Hizbullah'ın, Tahran ile Tel Aviv arasındaki herhangi bir çekişmeye müdahalesi için bir hazırlık gibi.
"Lübnan iç melesinde karar Hizbullah'ta, stratejik meselelerde ise İran'da"
Bilge, bölgesel düzeyde, özellikle İran'ın bölgeye yönelik siyasetine dair de şu düşüncelerini dile getirdi:
Ben İran'ın gerek Lübnan ve Irak'ta gerekse Suriye'de olsun, bölgedeki stratejisinde bir değişiklik yaptığını sanmıyorum. İran'ın son aylarda bölgedeki siyasetinde herhangi bir değişiklik görmedim. Yemen'de bile Husilerden halen elini çekmedi.
Lübnan, Sayın Samir Caca'nın siyasi hayatında temel endişe konularından biri.
Ona göre, "Lübnan'ın iç meselelerinde kararların büyük kısmı Hizbullah'a ait.Stratejik meselelerde ise kararı İran alıyor ve Hizbullah, stratejik meselelerde 'küçük bir memur' mesabesinde kalıyor. Mesela İran'ın nükleer dosyasına dair hiçbir şey bilmiyor."
"Çin, Rusya'nın yerini alıyor"
"Lübnanlı Bilge"ye Lübnan ve bölgeden uzak olarak, özellikle Çin ve Rusya ekseni ile Batı ve ABD ekseni arasında görülen çok kutuplu küresel çatışmayı sorduğumuzda, değerlendirmesi şöyle oldu:
Çok kutuplu dünyada gördüğüm tek değişiklik, Çin'in Sovyetler Birliği ya da Rusya'nın yerini almasıdır. Dünya, Sovyetler Birliği'nin dağılmasından sonra bile halen çok kutuplu. Ancak şu an Rusya, daha fazla zayıflarken Çin, daha da güçleniyor.
Bununla birlikte ABD, yine aynı ABD. Örneğin ABD, Avustralya, Japonya, Filipinler ve diğerleri, Güney Çin Denizi'nde yaşanan gerilimlerde bir karşıt eksen oluşturdu. Demem o ki eskiye göre köklü bir değişiklik yok.
Halihazırda Çin, ABD'den sonra ikinci ekonomik güç kabul ediliyor. ABD'ye ekonomik güçle baskın gelir mi gelmez mi, bilinmez. Ama şu an Çin, Amerika ile yarışacak yeterlikte değil.
Bununla beraber ABD, bölgede kısmen gerileme kaydederken kısmen de ilerliyor. Ancak bu, bir bütün olarak güç dengesini etkilemiyor. Gördüğümüz kadarıyla Amerikalılar şu an Suudi Arabistan'la askerî iş birliği ve Mısır ile ortak askerî tatbikatlar gibi adımlar üzerinden bölgedeki askerî varlığını güçlendiriyor ve bu bir, gelgit hareketi.
Caca, Amerika'nın Suriye politikası konusunda da şöyle düşünüyor:
ABD, Suriye meselesinde 2254 sayılı kararı uygulamakta ısrar ediyor. Bu karar uygulanmadığı sürece Amerikalılar, yerel güçleriyle Suriye topraklarında kalacak.
Suriye topraklarının yaklaşık yüzde 35'i rejimin kontrolü dışında. ABD güçleri, bu dengeyi korumak istiyor; hele de askerî maliyeti düşükken (Suriye'de yaklaşık 900 ABD askeri mevcut).
"Lübnanlı Bilge", Rusya-Ukrayna savaşının da uzayacağını düşünüyor. Ona göre, "bu savaşta herkesin ayağı kaydı. Rusya, geri adım atamaz. Batı da Rusya'ya istediğini veremez. Dolayısıyla bu krizden çıkış yok."
"Esad'ın Erdoğan'la görüşmek için Türk ordusunun Suriye'nin kuzeyden çekilmesi gibi şartlar koşması komik"
Türkiye'nin son yıllardaki dış politikasına da vâkıf olan Sayın Samir Caca'nın bu konuya ilişkin görüşleri ise şu şekilde:
Türkiye'nin dış politikasındaki değişiklikler, son birkaç yıldır ortada. Görünüşe bakılırsa bir proje vardı, ama geri çekildi. Bu proje, Libya'yı ve Ortadoğu'daki başka yerleri kapsıyor.
Ancak Türkiye liderliği anladı ki bu proje, ekonomik açıdan devlet için maliyetli. Bu yüzden bilhassa Türkiye-Mısır ve Türkiye-Suudi Arabistan ilişkilerine yönelik politikasında bir düzenleme yaptı.
Şu an Türkiye ile Arap komşuları arasındaki ilişkiler iyiye gidiyor. Doğu Akdeniz meselesi ve Türkiye'nin, ekonomisinin kaldıramayabileceği hırsları gibi konularda anlaşmazlıklar yaşansa da şu an bence Türk ekonomisi, Türkiye'nin halihazırda izlediği siyaseti kaldırır.
Cumhurbaşkanı Erdoğan'a Beşşar Esad'la görüşme çağrısı yapan sesleri esefle karşılıyorum. Esad'ın Erdoğan'la görüşmek için Türk ordusunun Suriye'nin kuzeyden çekilmesi gibi şartlar koşması komik.
Herkes biliyor ki Türk ordusu, bir gün çekilecek, ama bir zaman çizelgesi ve siyasi bir çözüm kapsamında. Suriyeli sivillerin maruz kaldığı felaketleri ve acıları görenlerin Suriye halkından vazgeçmesi zor.
Esad'la herhangi bir görüşme, şarta bağlı olmalı. Siyasi bir çözüm olmadan Türkiye'nin Suriye'den çekilmesinin imkânsız olduğunu düşünüyorum.
Samir Caca kimdir?
Lübnanlı Marunilerin önde gelen isimlerinden Samir Caca Lübnan'da Marunilerin desteklediği Lübnan Kuvvetleri'nin lideri. Suriye rejimi ve Hizbullah karşıtı tutumuyla bilinen Lübnanlı politikacıdır.
Samir Caca 25 Ekim 1952'de Beyrut'un Maruni (Katolik Hristiyan Arap) çoğunluklu AynRummane semtinde, Lübnan Dağı bölgesinin Beşiri köyü kökenli bir ailede doğdu. Babası Ferid Caca Lübnan ordusunda subaydı.
İlk eğitimini bölgedeki yerel okullarda alan Semir Caca, ardından Beyrut Amerikan Üniversitesi'nde ve Saint Joseph Üniversitesi'nde tıp eğitimi gördü. Bu sırada Nisan 1975'te Lübnan'da iç savaş patlak verdi.
Semir Caca Lübnan İç Savaşı'nın başlamasıyla Ketaib Partisi'nin askeri gücüne katılarak iç savaşa katıldı. Ketaib Partisi'nin askeri güçleri 1976'da "Lübnan Kuvvetleri" ismini aldı ve başına Piyer Cemayil'in oğlu Beşir Cemayil (1947-1982) geçti. Bu yeni düzenlemeyle Semir Caca da henüz 24 yaşındayken komutan oldu.
Samir Caca 1982'de Lübnan Kuvvetleri'nin kuzey komutanı oldu. Beyrut'un kuzedoğusundaki dağlık bölgelerde Dürzilere ve Suriye ordusuna karşı savaştı.
1985'te Samir Caca ve bazı arkadaşları iç darbeyle Lübnan Kuvvetleri'nin yönetimini ele geçirmeye karar verdiler.
Fakat Samir Caca Mart 1985'te gerçekleştirdiği bu darbe girişiminde başarısız oldu. Fakat Lübnan Kuvvetleri Samir Caca'yı önemsediğinden onu ihraç etmedi. Samir Caca bunun üzerine Lübnan Kuvvetleri komutanlarını teker teker ikna ederek Ocak 1986'da gerçekleştirdiği ikinci darbe girişiminde başarılı oldu ve Lübnan Kuvvetleri'nin başına geçti.
Silahlı gücünü Semir Caca'ya kaptıran Ketaib Partisi'nin siyasi kanadından da Semir Caca'ya ciddi sayıda katılan oldu. Böylece Lübnan Kuvvetleri aynı zamanda müstakil bir siyasi partiye dönüştü.
1990'da Lübnan İç Savaşı'nın bitmesinin ardından Lübnan Kuvvetleri ve Ketaib Partisi yeniden birleşti. Fakat 1992'de Ketaib Partisi'nin başkanı olmasına karşı çıkınca Lübnan Kuvvetleri asıl Ketaib Partisi'nin kendisi olduğu iddiasını sürdürerek yeniden Ketaib Partisi'nden ayrıldı.
Lübnan İç Savaşı'nın bitiminde savaş esnasındaki savaş suçlarının affedilmesi kararı alındığından Semir Caca yargılanmadı.
Lübnan İç Savaşı'nı resmi olarak bitiren 1991'deki anlaşma Lübnan'daki partilerin silahsızlandırılmasını istiyor ve ülkeyi Suriye'nin vesayetine bırakıyordu. Samir Caca ilk maddeyi onaylamakla beraber ikinci maddeye karşı çıktı ve bu gerekçeyle savaşın ardından gerçekleşen 1992 seçimlerini "Suriye ordusu ve istihbaratı kontrolünde yapıldığı" gerekçesiyle boykot etti.
Suriye yönetimi Samir Caca'nın liderlik ettiği Lübnan Kuvvetleri Marunilerin en büyük siyasi gücü haline geldiğinden Caca'yı boykottan ve Esad rejimi karşıtı tutumundan vazgeçmeye ikna etmeye çalıştı ama Caca tavrını sürdürdü.
27 Şubat 1994'te Lübnan Dağı bölgesinde Seyyidetu'n-Necat kilisesinde patlayan bir bomba 9 kişinin ölümüne neden oldu. Kilisenin müdavimleri Caca'nın düşmanı olan Maruni Franciye Ailesi'nin destekçileriydi. Bu saldırıda parmağı olduğu gerekçesiyle Caca 21 Nisan 1994'te tutuklandı. Bazı uzmanlara göre bu saldırı Caca'nın tutuklanabilmesi için Suriye rejimi tarafından düzenlenmişti.
Samir Caca, tutuklu bulunduğu sırada yaşadığı hücrenin bir benzerini inşa ederek acıların unutulmamasını sağlıyor
Samir Caca müebbet hapse mahkum edildi. Yargılama süreci Batılı çevrelerce adil olmadığı ve delile dayanmadığı gerekçesiyle tepki çekti. Samir Caca 2005'te tahliye olana kadar Lübnan Savunma Bakanlığı'nın bodrumundaki bir hücrede tutuldu.
Semir Caca hapisteyken Lübnan Kuvvetleri parti olarak seçimleri boykotu sürdürürken 1996 ve 2000 seçimlerine bağımsız adaylarını soktu.
Lübnan'da Mart 2005'te Suriye ile ilişkiler düzleminde yaşanan kamplaşmada Samir Caca Suriye rejimi karşıtı 14 Mart İttifakı'nı destekledi. Partisinin Mayıs-Haziran 2005 seçimlerini boykot etmemesi mesajını hapisten ulaştıran Samir Caca 14 Mart İttifakı altında seçime girilmesi emrini verdi. Bu seçimlerde Lübnan Kuvvetleri 128 milletvekili bulunan Lübnan meclisinde 6 milletvekili elde etti.
Seçimlerin ardından iktidara gelen 14 Mart İttifakı Temmuz 2005'te Samir Caca da dahil çoğu Sünni siyasi tutuklu pek çok ismi tahliye etti. Caca, aktif politikaya devam etti.
Yeni dönemde 1990'da Suriye ile şiddetli bir savaş yaşayan Maruni General MişelAvn'ın pragmatist biçimde Suriye ve Hizbullah'a yanaşması Marunileri bir kez daha böldü. MişelAvn'ın 8 Mart İttifakı'nda yer alan partisiyle Samir Caca'nın 14 Mart İttifakı'nda yer alan partisi arasında Maruni yoğunluklu bölgeler de bölündü. İlerleyen seçimlerde Samir Caca Doğu Beyrut'ta, MişelAvn ise Lübnan Dağı bölgesinde öne çıktı.
Lübnan'da 2005'te başlayan yeni dönemde Samir Caca eski düşmanları olan Sünniler, Dürziler ve Filistinli mülteciler aleyhine dil kullanmaktan sakınarak Lübnan'ın Suriye'nin nüfuzundan çıkarılması ve 1991 anlaşmasının gereği olarak Hizbullah'ın silahsızlandırılması konusuna odaklanan söylemler geliştirdi. Marunilerin liderliği konusunda, hapiste bulunduğu yıllarda kaybettiği etkiyi yeniden kazanmak için faaliyetlerini artırdı.
2020'de gerçekleşen Hizbullah güçlerinin denetimindeki Beyrut Limanı patlamasında en ağır hasarı Lübnan Kuvvetleri'nin kalesi sayılan Doğu Beyrut'taki Eşrefiye semti gördü. Samir Caca patlamanın soruşturulmasını talep ederken Hizbullah soruşturmanın açılmamasında diretti. Lübnan'da patlama soruşturması tartışmasının Lübnan Kuvvetleri ile Hizbullah arasında bir savaşa neden olabilecek şekilde büyüdüğü gözlemleniyor.
Caca, 2021'de Hizbullah ve Esad rejimi tarafından tekrar hedefe oturtulurken, ülkede artan gerilimin merkezindeki rolünü sürdürüyor.
© The Independentturkish
