Elbette üzgünüz. Robb İlköğretim Okulu'nda yaşananlara bakarken kim üzülemez ki?

Bunun San Antonio'nun 145 kilometre batısında, gün ortasında, güpegündüz kurşun yağmuruna tutulmaya en savunmasız yer olan bir ilkokulda gerçekleşmiş olması ve öğretmenlerden en az birinin hayatını kaybetmesi açıkça dehşet verici. Diğerleri yaralı, kim bilir ne kadar ağır.

Ama sonra çileden çıkma, bitkin şekilde çaresizlik ve (doğrusunu isterseniz) katıksız öfke geliyor. Bu yine Amerika'da nasıl olabilir?

New York'un Buffalo kentinde 10 siyahın vurularak öldürülmesinin üzerinden ancak bir hafta kadar zaman geçmişken, başka bir topluluk böyle anlamsız bir şiddet yüzünden nasıl geri dönülemez bir şekilde parçalanabilir? Bu delilik ne zaman durdurulacak?

Elimizdeki en yakın tarihli rakamlara göre 2020'de, 19 bin 384 silahlı cinayet yaşandı. Bu, 1968'den beri görülen en yüksek sayıydı.

Ek olarak, Hastalık Kontrol ve Önleme Merkezleri'nden alınan istatistiklere göre, 24 bin kişi de ateşli silahlarla intihar etti ve bu da toplam 44 bin Amerikalının silah şiddeti nedeniyle hayatını kaybettiği anlamına gelir. (Verilerdeki ince umut ışığı, toplam cinayet sayısı artarken, 100 bin kişi başına düşen sayının azalmasıdır.)

Ölümlerin her biri bireysel bir trajedidir ve koşullar benzersizdir. Yine de, bu cinayetlerin büyük çoğunluğunda, onları birbirine bağlayan bir şey var: Amerika sağduyulu silah yönetmeliğine sahip olsaydı, bunlar meydana gelmezdi.

Kimbilir 18 yaşında bir erkek olduğu söylenen silahlı saldırganı Uvalde'deki çocuklara tabanca ve tüfekle ateş açmaya iten neydi? Teyit edilmemiş haberlere göre bir gece önce büyükannesine saldırmış.

Bu ay Buffalo'daki bir süpermarkette ateş açan silahlı saldırgan olduğu iddia edilen kişinin neyden etkilendiğini biliyoruz: Irkçı bağnazlık. Adam bir silahı, bir Bushmaster XM-15 yarı otomatik tüfeği de yaklaşık 1000 dolara yasal yollarla elde etmişti.

Mezuniyet sonrası hedeflerinin arasında "cinayet/intihar" olduğunu söyleyen bu saldırganın lisesinin uyarısı, eyaletin silah alımlarını durduran "kırmızı bayrak" yasası kapsamında yeterli değildi. Ve aklınızda bulunsun, New York'un silah yasaları en katılarından biri.

Irkçı, öfkeli, aldatılmış veya başka motivasyonlara sahip kişilerin kavga aradığı ya da gerçek veya hayali bir hesabı kapatmaya çalıştığı tek yer Birleşik Devletler değil. Fakat kitlesel silahlı saldırıların haftalık veya günlük olarak gerçekleştiği tek yer ABD.

Silah satışını tekrar tekrar düzenleme çabalarının sistematik olarak engellendiği tek yer burası. Avustralya ve Britanya da dahil diğer ülkeler bu tür olaylara maruz kaldı ancak bu olaylar (en önemlisi 1996'da İskoçya'nın Dunblane kentinde ilkokulda meydana gelen silahlı saldırıydı) belirleyici ve birleşik eylemlere yol açtı.

Ve Barack Obama'nın 2012'de Conntecticut'a bağlı Sandy Hook'taki silahlı saldırılardan sonra olduğu gibi, bir başkan silahlara karşı harekete geçmek için can atsa bile, ya Kongre'deki Cumhuriyetçiler, Ulusal Tüfek Birliği ve diğer silah lobicileri, destekçilerine Demokratların silahlarını almak istediğini söyleyen Donald Trump gibi kişiler ya da hatta daha geniş çaplı silah kontrolünü desteklemeyi reddeden ve samimiyetsizce akıl sağlığı sorunları olan kişileri suçlayan Joe Manchin gibiler şeklinde engelleriyle karşılaşıyorlar.

Veya "silahı olan iyi bir adam"ın, silahı olan kötü bir adama karşı en iyi ve tek koruma olduğu zırvası ve saçmalığıyla karşı karşıya kalıyorlar.
 

ABD'de geçirdiğim zamanda, 2007'de Virginia Tech, 2015'te Charleston'daki Emanuel African Metodist Episcopal Kilisesi, 2016'da Orlando'daki Pulse Nightclub Silahlı Saldırısı ve 2019'da Teksas'ın El Paso şehrinde bir Walmart mağazasındaki saldırı olmak üzere en az 4 büyük kitlesel silahlı saldırıyı ele aldım. (2015'te Obama, Charleston'da öldürülen siyah kilise ziyaretçileri için düzenlenen anma töreninde bir anma konuşması yaptı ve Amazing Grace'i seslendirmişti.)

O zaman da şimdi olduğu gibi değişim talebi vardı. Ama hiçbir şey değişmedi.

2017'de Las Vegas'ta bir silahlı saldırganın 60 kişiyi öldürmesi ya da Şubat 2018'de Florida'daki Parkland'de Marjory Stoneman Douglas Lisesi'ne saldırması da aynı şekilde çok az şey değiştirmişti.

Öyleyse dehşetin ortasında, sadece tekrarlanan şiddetin değil, sürekli deja vu hissinin, takılmış plak gibi aynı şarkının çalmasının, ne kadar sık deneseniz ve sayfayı yenilemeye çalışsanız da değişmeyen bir ekran koruyucunun ortasında değişim için bastırma enerjisini bulmayı başaran David Hogg, Winter BreeAnne ve Shannon Watts gibi silah kontrolü savunucularına muazzam saygılar.
 

Teksas Valisi Greg Abbott gibi, mümkün olan her türlü silah kontrolü önlemine karşı koyan ve 2021'de Teksaslıların izinsiz silah taşımasına izin veren yasa mevzuatını imzalayanlara ise sıfır saygı. Abbott, tezahüratlar eşliğinde "Bugün, Yalnız Yıldız Eyaleti'ne özgürlük aşılayan belgeleri imzaladım" demişti.

Bu yüzden Abbott salı günü üzüntüsünü ve dualarını sunduğunda, "bu korkunç kaybın" yasını tuttuğunu iddia ettiğinde ve "Teksaslıları bir araya gelmeye" çağırdığında, sözlerinin boş ve soğuk geldiğini söylemek anlaşılır olurdu.

Beyaz Saray, Joe Biden'ın ulusa sesleneceğini söylediğinde belki de bu gece izin alıp durup düşünmeli.

(Bilindiği gibi, Asya'dan 17 saatlik bir uçuştan sonra bitkin görünen Biden, etkili ve zarafetle konuştu: "Tanrı aşkına silah lobisine ne zaman karşı çıkacağız?" Ancak onun da belirttiği gibi, 10 yıl önce Connecticut'taki katliamdan sonra da benzer sözler söylenmişti.)

Belki de Amerikalıların ve burada yaşayanların, gözetimimiz altında tekrar böyle bir şey olduğu ve 21 kişi daha öldüğü için kızgın, utanmış ve dehşete düşmüş hissetmeleri gerekiyordur.

Böylece en iyilerimiz, her nasılsa her yeni günde (ve böyle günlerden sonra) ayağa kalkacak gücü kendilerinde bulan aktivistler, bu yoğunluktan yararlanarak amaçları için bastırabilirler.

https://www.independent.co.uk/news/world

Independent Türkçe için çeviren: Sevgi Aydoğan