Neandertallerin süt dişlerinin modern insanlara göre daha erken çıktığı keşfedildi

"Bu çalışma merak uyandırıcı"

Neandertallerin yaklaşık 40 bin yıl öncesine kadar Avrasya'da yaşadığı düşünülüyor (Reuters)

Bilim insanları, Homo sapienslerle (modern insan) Neandertaller arasındaki bir farkı tespit etti.

Yapılan çalışma, Neandertallerin süt dişlerinin, kuzenleri Homo sapienslere göre daha erken çıktığını gösterdi.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

Ağzın ön kısmındaki kesici dişler genellikle diş etinden çıkan ilk dişler oluyor. Bunlar, bebeklerin katı gıdalar tüketmesini sağlıyor.

Süt dişlerini kaplayan minenin, bebek doğmadan önce ve sonra minenin üretildiği noktaları gösteren bir işarete sahip olduğu biliniyor.

Uzmanlar ayrıca diş minesinin günlük bir döngüde büyüdüğünü ve çizgiler oluşturduğunu tespit etmişti. Yani bir dişin bir günde ne kadar büyüdüğü, çizgiler arasındaki mesafeden anlaşılabiliyor.

Biyolog Patrick Mahoney ve Antropolog Alessia Nava'nın başını çektiği araştırma ekibi, buradan yola çıktı.

Şu anda Hırvatistan'a ait olan topraklarda 120 bin yıl önce yaşayan bir Neandertal çocuğunun dişi incelendi.

24 Kasım'da Proceedings of the Royal Society B'de yayımlanan bulgular, Neandertallerin süt dişlerinin doğumdan 4 ila 7 ay sonra çıktığını gösterdi. Homo sapiens'in süt dişleriyse genellikle 7 ila 10 aylıkken çıkıyor.

Çalışma, başka bir Neandertal'e ait üç sağlam diş incelenerek doğrulandı.

Uzmanlar Neandertal bebeklerinin, bu sayede Homo sapienslere göre daha erken yaşta katı gıdalar yiyebildiğini düşünüyor.

Bu durum, Homo sapiens'in beynine göre daha büyük olduğu düşünülen Neandertal beyninin ihtiyaç duyduğu enerjiyi karşılamaya yarayabilir.

Araştırmada yer almayan antropoloji profesörü Debbie Guatelli-Steinberg şöyle konuştu:

Bu çalışma merak uyandırıcı. Çünkü bunlar, ağızda çıkan ilk süt dişleri. Yani Neandertal bebeklerinin katı gıdaları tüketmeye ne kadar hızlı başladığına dair bazı göstergeler sunuyor.

 

Independent Türkçe, Phys.org, New Scientist

Derleyen: Uğurcan Yıldız

DAHA FAZLA HABER OKU