Sanders, Corbyn'in tüm hatalarını tekrarlıyor

Bernie ve destekçilerine sempati duyuyorum, çünkü ben Amerikalı bir sosyalistim. Bernie gibi muhallebi çocuğu bir demokratik sosyalist değil, hakiki, eski kafa bir sosyalistim

Bernie Sanders senatörlüğünü yaptığı Vermont eyaletinin komşusu New Hampshire'da beklenen bir zafer elde etti (AFP) 

2015'te bağımsız gazeteci sıfatıyla Birleşik Krallık (BK) genel seçimlerini takip eden ve kitlesel fonlanan bir gezi düzenlemiştim. İlk yazılarımdan biri Sendikalar ve Sosyalistler Koalisyonu Walthamstow adayı ve görevdeki İşçi Partili parlamenter Stella Creasy'ye soldan meydan okuyan Nancy Taaffe'yle yapılmış bir röportajdı. Taaffe, "İşçi Partisi artık sosyalist bir parti değil” demişti. Argümanlarını ikna edici buldum ve İşçi Partisi bu seçimi kaybettikten sonra haklı bir noktaya işaret ettiğini düşündüm. Bu sebeple The Gay UK Magazine için kaleme aldığım bir köşe yazısında parti liderliği için ömrü boyunca sol-kanat aktivisti ve bir sosyalist olan Jeremy Corbyn'i destekledim. Beni de çok mutlu edecek şekilde, kazandı. Devrim nihayet geliyordu.

fazla oku

Bu bölüm, konuyla ilgili referans noktalarını içerir. (Related Nodes field)

İşler ne kadar da hızlı değişti. 2017'ye gelindiğinde Jeremy Corbyn'in, çoğu konuda onunla aynı fikirde olmama rağmen, genel bir seçim bir yana, bir SOS oyununu dahi kazanamayacağı netlik kazanmıştı. Parti kargaşa içindeydi. Corbyn (bugün hala devam eden) bir antisemitizm skandalıyla boğulmuştu. İşçi Partisi'ni istediği biçimlere sokarak yeniden düzenlemeye çalışan radikal seslere ilişkin entrizm (radikal siyasi akımların ana-akım bir partiye sızarak mevcut siyasetini temelden değiştirme hareketi ed.n.) korkusu vardı. “Sert solun” partiyi sol kanattaki daha ılımlı seslerden temizlemeye çalıştığına dair suçlamalar havada uçuşuyordu. Birçok parlamenter Corbyn'in ve diğer partililere yaptıkları zorbalıkların yanında Corbyn çizgisiyle tamamen uyuşmayan parlamenterleri seçim dışı bırakma çabalarıyla (bakınız: ön seçimler) bilinen destekçilerinin Britanya kamuoyuyla iletişiminin kopuk olduğundan korkuyordu.

The Gay UK'nin o yılki seçim haberlerine öncülük ettim ve benim gözümde İşçi Partisi'nin Theresa May'ı mağlup edemeyeceği çok açıktı. May'in düşük popülaritesi ve ülkenin 7 yıldır süren Muhafazakar kemer sıkma politikalarından bıktığı düşünüldüğünde, kaybetmek için tek neden Corbyn olabilirdi. Ve gerçekten de öyle oldu. Kaybetti. Parti, kazandıklarını bir zafer olarak pazarladı ama kazanmaya ramak kalması da kaybetmek anlamına geliyordu. Yine de parti içi iktidarın iplerini elinde tutmayı sürdürdü, İşçi Partisi'ni 2019 seçimlerinde o yönlendirdi ve 1935'ten bu yana en kötü seçim yenilgisine götürdü.

Bu da bizi New Hampshire'a getiriyor. 10 Şubat'ta Bernie Sanders, halk oylamasında Pete Buttigieg'e karşı güç bela bir zafer kazandı. Sonuçların açıklanmasını izlerken kendimi Bugün Aslında Dündü (Groundhog Day) filminin içinde sanmaktan alamadım; bunların hepsini daha önce deneyimlemiştim, sadece aksanlar farklıydı.

The Young Turks'ten Cenk Uygur “İlericiler partiyi devralırsa  Demokrat Parti müesses nizamına bağlı tüm danışmanları yasaklamamız” (kim olduğunu belirtmiyor, fakat okuyan herkes ılımlılardan bahsettiğini) gerektiği yönünde tweetler paylaşmıştı. Birkaç gün önce, Bernie'nin kasım ayında kazanabilmesi için benim gibi ön seçimlerde diğer adayları destekleyen seçmenlere ihtiyacı olacağı yönünde bir tweet attığımda, bir Bernie destekçisi bana “teröristlerle müzakere etmiyoruz” demişti. Dün gece, başka bir hevesli Bernie hayranı oy verdiğim adayı (Pete Buttigieg) Hitler'le karşılaştırdı.

Umutsuzum. Bernie Sanders ve destekçileri, Corbynistler'in kılavuzundaki her hamleyi yapıp farklı bir sonuç almayı umuyor. Başka bir sonuç alamayacaklar. Yine de bunun neden cazip geldiğini anlıyorum. Ön seçimlerde veya liderlik kampanyasında seçmen kitlenizi canlandırmak her zaman iyidir, hoştur. İyi hissettiriyor. İnsanlar tutkulu. Sizi aday gösterebilirler, hatta lider bile yapabilirler. Partinin çoğu da çizginizi izleyecektir, çünkü kazanmak istiyorlar ve siz seçim zaferine dair tek şanslarısınız.

Ne var ki aynı şey seçmenler için söylenemez. Birleşik Krallık'taki 2015 seçimlerinden sonra kısa ve öz “İşçi Partisi Neden Kaybetti” başlığıyla bir deneme daha yazmıştım. O zamanlar analizimin özü, sol görüşlerin eşi görülmemiş bir popülariteye sahip olmasıydı, bu yüzden elbette İşçi Partisi gerçekten sosyalist bir manifesto sunmuş olsaydı kolaylıkla zafere ulaşabilirdi.
 


Ne kadar yanılmışım. Çoğu seçmen Corbyn'i acıklı derecede gerçeklikten kopuk görmüştü. Ulusal güvenlikten taviz verecek tehlikeli bir radikal olduğundan endişelendiler. İnternetteki destekçileriyle yaşadıkları etkileşimler, ağızlarında kötü bir tat bıraktı. Partinin, Orta İngiltere'nin geçim derdi meselelerinden daha çok kozmopolitan eliti etkileyen meselelere odaklandığını hissettiler.

Corbyn yüzer gezer oyları kazanamadı ve uzun süredir İşçi Partisi'ne oy veren seçmenlerse partiden ayrıldı veya oy kullanmadı. Nihayetinde ırkçı şeyler söyleme geçmişi olan ve birkaç yıl önce kimsenin başbakan olabileceğine inanmadığı milli bir şakaya, uçuşan sarı saçlara sahip densiz ve hödük bir adama kaybetti.

Kulağa tanıdık geldi mi? 

Sanders ve destekçileri özellikle devrime pek de hazır hissetmeyen ve uzun zamandır Demokrat Parti'ye oy veren seçmenleri yabancılaştırmayı riske ediyor. Wisconsin ve Pensilvanya gibi önemli eyaletlerde büyük, yapısal değişimler korkutucu ve yıkıcı şeyler olduğu için kulağa korkutucu ve yıkıcı geliyor ve kararsız seçmenleri uzaklaştırma riski kesinlikle mevcut. Bir an için adaylığı unutun ve oyunu uzun vadede oynayın. Aday göstereceğimiz herhangi bir Demokrat, Beyaz Saray'ı kazanmayı umuyorsa her iki gruba da ihtiyacı olacaktır. Buna Bernie Sanders da dahil.

Bernie ve destekçilerine sempati duyuyorum, çünkü ben bir sosyalistim. Bernie gibi muhallebi çocuğu bir demokratik sosyalist değil, hakiki, eski kafa bir sosyalistim. Açık sınırlara inanıyorum. Üretim araçlarını sermayenin ya da devletin değil, halkın kontrol etmesi gerektiğine inanıyorum. Zenginliğin geniş çapta yeniden dağıtılmasına inanıyorum. Ama en önemlisi, kazanmaya da inanıyorum.

Seçim siyasetinin tek olayı iktidarı kazanmaktır. İktidarı kazanmak için seçmenlerin nerede olduğunu görmeli ve sistemin içinde çalışmalısınız. Bu, ülkenin daha muhafazakar bölgelerinde kazanan Mavi Köpek Demokratlarıyla (kendilerini ekonomik açıdan muhafazakar ve  merkezci olarak tanımlayan Demokrat grup -ed.n.) beraber çalışmak anlamına geliyor, onları parti saflarından uzaklaştırmak değil. 

Uzlaşma ve sistem içinde çalışmak Sanders'ı destekleyen radikalleri aforoz edecektir, çünkü sistem tam da yıkmak istedikleri şey. Bu bir gecede olmayacak. Bu bu sene içinde de olmayacak. Bizim ömrümüz süresince olması bile çok muhtemel değil. Yani, bulunduğumuz yerdeyiz ve eğer işleri herkes için daha iyi hale getirmeyi umuyorsak, Amerikan halkıyla oldukları yerde buluşmamız gerekecek.

Sanders'ın Amerika için pek çok harika fikri var, ama sözde “Bernie Kankaları" ayağına dolanmış bir pranga gibi. Onlara verebileceğim tek tavsiye bunu yapmayı kesmeleri. İster beğenin ister beğenmeyin, adamınızı Beyaz Saray'a koymayı umuyorsanız diğer Demokratlara, bağımsızlara ve kararsız seçmenlere ihtiyacınız olacak.

Şu anda ideolojik saflık testleriniz, size katılmayanlara yaptığınız zorbalıklar ve partiyi rakiplerinizden temizlemeye yönelik tehditleriniz epey kişiyi aramızdan uzaklaştırıyor. Şu anda en önemli şey Donald Trump'ı yenmemiz ve kazanmamız. Bu nedenle, eğer aday gösterilirse, Bernie benim oyumu alacaktır. Ama eğer müritleri zorbalık yapan ve bağırıp çağıran bir çete gibi davranmaya devam ederse, benim desteğimi alamayacak.

Jeremy Corbyn kendisinin ve takipçilerinin farklı görüşleri kabul etmeyi küstahça reddetmesi nedeniyle kaybetmişti. Bernie ve kankaları rotayı yakın zamanda değiştirmezse o da kaybedecek; Demokratların genel kurultayında olmazsa kasımdaki seçimde kaybedecek.

 

 

Skylar Baker-Jordan'ın sayfa tasarımı nedeniyle kısalttığımız başlığının tam hali şu şekilde:  Bernie Sanders, Jeremy Corbyn'in tüm hatalarını tekrarlıyor, bu konuda yanılıyor olamam

*Bu makalede yer alan fikirler yazara aittir ve Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

https://www.independent.co.uk/voices

Independent Türkçe için çeviren: Noyan Öztürk

Bu makale kaynağından aslına sadık kalınarak çevrilmiştir. İfade edilen görüşler Independent Türkçe’nin editöryal politikasını yansıtmayabilir.

© The Independent

DAHA FAZLA HABER OKU